Nije teško shvatiti zašto mi izazivamo negodovanje sa obe strane srebreničkih barikada: i jednu i drugu stranu pokreću motivi političke prirode i oni se osećaju ugroženi kada se neko Srebrenicom bavi na nestandardan način – objektivno i neostrašćeno.

Koliko su ovaj prikaz toka i analiza događaja uklopivi u tezu gospođice Jelačić da je političko i vojno rukovodstvo na srpskoj strani postupalo sa namerom istrebljenja zajednice bosanskih Muslimana u Srebrenici, kao takve?

JNA je otpočela akciju oslobađanja svojih kasarni i grada Vukovara 25. avgusta a istu završila uz pomoć srpskih dobrovoljaca 18. novembra. Odbrana grada je slomljena 16. novembra a grad potpuno oslobođen dva dana kasnije.

Za nas je najbitnija vrednost ovog dokumenta upravo ono što se donosi na samom njegovom kraju, a to je da su Titovi partizani prilikom povlačenja pobili svih svojih 40 teških ranjenika, tj. one koji nisu mogli da se kreću.

Napomenuću da je u Mrkonjić Gradu, nakon završetka rata, i nakon što je ovaj gradić vraćen teritorijalnu nadležnost Republike Srpske, pronađena velika masovna grobnica, sa 181 telom, među kojima je bilo devet vojnika, dok su ostali ubijeni bili žene i deca.

U neukusnim napadima na Fliuma i Hebdiča, a samim tim i na pravo javnosti da bude svestrano obaveštena, prednjačili su Jasenko Selimović, naturalizovani državljanin Švedske bošnjačkog porekla, i Sanjin Pejković, koji se predstavlja kao filmski kritičar.

Da su sve osobe u ovim grobnicama bile streljane, kao što se u zvaničnoj verziji događaja tvrdi, stanje nađenih posmrtnih ostataka bilo bi najvećim delom homogeno, a obrazac ranjavanja u skladu sa teorijom o streljanju.

Srbi u Hrvatskoj imaju status nacionalne manjine i oni poštuju institucije Republike Hrvatske. Međutim, oni traže da država Hrvatska poštuje njihova ljudska i nacionalna prava. Isti stav dijele i prognani Srbi.