kao sto dobro i tacno rece Ljubisa, ovo nismo ucili u skoli.
Mene ne interesuje sta misle Slovenci, Hrvati i Muslimani, jer s njima ni u kakvu zajednicu nikad vise ne bi trebalo ulaziti, to nas je ujedinjenje stajalo gibitka i vise od jednog veka i to nakon onih pet pod Turcima i pola veka po komitetlijama. Zalosno je da barem 90 % Srba nema ni najednostavniju predodzbu o ovom istorijskom dogadjaju, toliko vaznom za nas. I evo rezultata, "oni" svi idu prema Evropi, svi su dobri i demokrati, a mi balkanski seljaci i opasan element i sve manji i manji. I kad gledam i slusam nase bijedne politicare dodje mi da se poturcim, kako rece jedan nas cuveni pjesnik.
S postovanjem iz Italije
Preporuke:
0
0
3
ponedeljak, 01 decembar 2008 11:45
Sremica
Anton Korošec: "Uzjahali smo dobrog konja, a vratićemo im ragu!"
Preporuke:
0
0
4
ponedeljak, 01 decembar 2008 20:24
Sonja
Bolje da nam je Latinka (profesorka istorije)pričala o Srbiji kroz vekove nego o Persiji i Mesopotamiji. Čudno je kako najmanje znamo o sebi, bilo kad je u pitanju naša istorija, naša književnost, ili ma koja druga oblast vezana za nas same. Kakvu ćemo istinu našoj deci ostaviti u nasleđe?
Preporuke:
0
0
5
utorak, 02 decembar 2008 10:34
Vladislav B. Sotirović
Iz sve ove priče i prepucavanja oko "1.-og decembra 1918. g." ostaje prosto neverovatno neobjašnjena činjenica zvana "23. novembar 1918. g"!!! Kao prvo, zašto se uzima (bar zvanično) 1. decembar kao dan Ujedinjenja? Valjda zato što je regent Aleksandar tog dana pročitao svoju Deklaraciju (tj. Proklamaciju) u kući Krsmanovića na ušću ulice Kralja Milana (Obrenovića) i Terazija (sa česmom Kneza Miloša Obrenovića) o Ujedinjenju. Kao drugo, da li se sama Proklamacija da slaviti (tj. obeležavati) kao de fakto dan ujedinjenja ili neki drugi datum? Ono na šta bih želeo skrenuti pažnju čitalaca je činjenica da je u stvari sam čin ujedinjenja proklamovan u Zagrebu 23. novembra 1918. g. a ne u Beogradu 1. decembra iste godine. Treba samo čitati izvore. A izvori jasno i glasno vele da je Narodno Vijeće (osnovano 6. oktobra 1918. g. u Zagrebu) samoproklamovane (i jedino od Beograda priznate) Države Slovenaca, Hrvata i Srba (29. oktobra 1918. g.) proglasilo ujedinjenje Države SHS 23. novembra 1918. g. sa Kraljevinom Srbijom i Kraljevinom Crnom Gorom. Ova poslednja je kao odgovor na zagrebačku Proklamaciju izglasala prisajedinjene Crne Gore Srbiji 26. novembra 1918. g. isto kao i Vojvodina dan ranije). Ono što se de fakto dogodilo tog povijesnog 1. decembra 1918. g. je personalna od strane regenta verifikacija proklamovanog ujedinjenja od strane Zagreba (uzgred, u Državi SHS većinu su činili etnički Srbi). Naravno, Pašić je prethodno udaljen iz Beograda a sam čin verifikacije (ne proglašenja) u kući Krsmanovića je više ličio na privatnu žurku nego na svečani državni akt i ceremoniju. Na kraju, zašto je Zagrebu bilo potrebno proglašenje ujedinjenja sa Srbijom i Crnom Gorom krajem novembra 1918. g. lako je uočiti ako se znaju odredbe Londonskog tajnog sporazuma Antante sa Italijom iz aprila 1915. g. i trenutno stanje na južnoslovenskom frontu u jesen te 1918. g.
.jpg)
Mene ne interesuje sta misle Slovenci, Hrvati i Muslimani, jer s njima ni u kakvu zajednicu nikad vise ne bi trebalo ulaziti, to nas je ujedinjenje stajalo gibitka i vise od jednog veka i to nakon onih pet pod Turcima i pola veka po komitetlijama. Zalosno je da barem 90 % Srba nema ni najednostavniju predodzbu o ovom istorijskom dogadjaju, toliko vaznom za nas. I evo rezultata, "oni" svi idu prema Evropi, svi su dobri i demokrati, a mi balkanski seljaci i opasan element i sve manji i manji. I kad gledam i slusam nase bijedne politicare dodje mi da se poturcim, kako rece jedan nas cuveni pjesnik.
S postovanjem iz Italije