Paskaljevićev film o logoru Sajmište nije antisrpski, ali...

(Antisrbizam.com)

Tema filma ”Kad svane dan” je logor Sajmište, a osnovna poruka plemenita i ispravna: da su stratišta zapuštena, istina o stradanjima zaboravljena, a oni koji žele da sačuvaju uspomenu nailaze na ravnodušnost i nerazumevanje. 

Izuzetak je kratka dezinformacija na samom početku filma. kada se iznose jedine faktografske informacije pre nego što se radnja prenese na nivo lične drame:

”Judenlager Zemlin, logor smrti za Jevreje i Rome, podignut je na teritoriji novoosnovane Nezavisne Države Hrvatske, vodio ga je Gestapo, uz veliku saradnju srpskih kolaboracionih vlasti i policije.”

Šta gledalac saznaje iz filmskog opisa? Da su žrtve bili Jevreji i Romi a zločinci ustaše, nacisti i Srbi.

Ovakav raspored ne odgovara istorijskim činjenicama jer su Srbi izbačeni iz žrtava i preneti među zločince.

Za sve logore smrti u Evropi bili su odgovorni ili nacisti ili ustaše. Sajmište je jedinstveno po tome što je objedinilo ova dva ubilačka režima.

Srpske vlasti nisu učestovale ni u pripremi ni u organizaciji Holokausta, niti u egzekucijama.

Sa druge strane, u logoru Sajmište, kao i u Jasenovcu, Staroj Gradišci, Jadovnu, Novosadskoj Raciji, drugim balkanskim stratištima i Holokaustu uopšte, uz Jevreje su u najvećem broju stradali Srbi.

Svakako, srpske kolaboracione vlastu jesu sarađivale sa nacističkim okupatorom na niz načina, uključujući istragu i privođenja Jevreja i antifašista.

Sa ubicama su sarađivali i sami zatvorenici, koji su održavali logore smrti, pa čak bili primoravani i da učestvuju u mučenjima i ubistvima.

U Jasenovcu su logoraši redovno oštrili oružije istupljeno u masovnim pokoljima, a Romi su, pored kopanja raka, u više navrata služili kao muzička pratnja za najjezivije zločine:

Zločinci su najpre, na smenu, silovali učiteljicu Srpkinju (ime joj je Stana Arnautović) i onda je, pred decom, ubili. Silovali su i devojčice od osam godina. Za sve to vreme, pevao je silom dovedeni orkestar Cigana i udarao u tambure!

Nakon ovih usluga, ”saradnici” bi često i sami bili pogubljeni.

Da li saradnja sa okupatorom dovodi u sumnju ko je okupiran? Da li saradnja sa zločincima dovodi u pitanje ko je žrtva?

Hoće li neko zbog takve saradnje izjaviti da su ubistva u Aušvicu izvodili nacisti uz saradnju jevrejskih saradnika, a ustaše uz podršku Roma?

Molimo vas, nemojte to raditi ni srpskim žrtvama. I mi imamo dušu.

Dan kada više ne budemo mogli da razlikujemo zločince i žrtve u logorima smrti biće poslednji dan naše civilizacije.