.jpg)
| Srbija i Crna Gora | |||
Hrvatizmi |
 |
 |
 |
| sreda, 08. oktobar 2008. | |
|
U Crnoj Gori se uporedo odvijaju dva procesa. Jedan se odvija iznutra, a drugi spolja. Jedan ima opravdanja, a drugi nema. Jedan je prirodan, a drugi neprirodan. Unutrašnji proces se tiče duhovne obnove Crne Gore kroz povratak pojedinaca, ali i čitavih porodica, bratstava i plemena Bogu i Crkvi Hristovoj. Taj povratak se uočava i događa kroz desetine i stotine hiljada krštenja, miropomazanja, venčanja, kroz post, molitvu, pričešće i povratak vrlinskom životu u Crkvi Hristovoj, koja je u Crnoj Gori oličena u Mitropoliji crnogorsko-primorskoj i eparhijama Budimljansko-nikšićkoj, Zahumsko-hercegovačkoj i Mileševskoj. Drugi proces se, mimo logike, reda i poretka, odvija kroz sistematsku rimokatoličku akciju ka promeni identiteta pravoslavnog stanovništva u Crnoj Gori. To se pokušava izvršiti kroz priču o tzv. Evropi, a u suštini kroz latinizaciju i hrvatizaciju srpskog jezika. Iako je i u prethodnom i u aktuelnom Ustavu Crne Gore propisano da su ćirilično i latinično pismo ravnopravni, mora se konstatovati da se o ravnopravnosti može govoriti samo kao o mrtvom slovu na papiru. I nakon površne analize, veoma lako se može konstatovati da je, nažalost, ćirilično pismo gotovo proterano iz Crne Gore. Skoro sva službena komunikacija državnih organa, javnih, kulturnih, sportskih i privrednih ustanova se obavlja na hrvatskom latiničnom pismu koje je strano nama pravoslavnim hrišćanima, ali i biću i istoriji Crne Gore - zemlji koja ima obodski Oktoih kao prvu srpsku štampanu knjigu (prikazivali su je ne kao srpsku knjigu nego kao „prvu štampanu knjigu na slovenskom jugu“). Na Televiziji Crne Gore kao javnom servisu se nikada i ni u kom slučaju ne može videti ćirilično pismo. Skoro sve reklame na firmama, kafićima, buticima i sličnim radnjama ispisane su na hrvatskoj latinici. Preko radio-stanica se uglavnom emituje „glazba“ hrvatskih „glazbenika“. I ne samo to. I novi crnogorski muzički festivali se organizuju po uzoru na one u Hrvatskoj. U Budvi je ove godine, ni manje ni više, za selektora muzičkog festivala, i pored mnogih drugih značajnijih muzičkih imena, određen Hrvat Đelo Jusić. To nije bilo dovoljno. Za službenog voditelja određen je Hrvat Oliver Mlakar. Skoro svi mediji su ovoj dvojici Hrvata poklonili veliku pažnju. Više medijskog prostora na elektronskim medijima je dobio Jusić za nekoliko dana svog boravka u Crnoj Gori nego čitava Mitropolija crnogorsko-primorska za prethodnih deset godina. Jusić se nije libio da Crnogorcima čita lekcije u sred Crne Gore zbog „ratne prošlosti prilikom pohoda crnogorskih rezervista i dragovoljaca na Dubrovnik 1991. godine“, ali nije propustio priliku da pohvali put kojim Crna Gora sada ide, a čemu je i on svedok!?! Nije mi čudo kada Hrvat Đelo Jusić govori tako kako govori i zahteva to što zahteva po Crnoj Gori. Ali, veće je čudo kada se divne reči srpskoga jezika kojim se u Crnoj Gori govori vekovima zamenjuju tzv. „hrvatizmima“, koji su se jedino koristili u Brozovom Zagorju. Tzv. „hrvatizme“ u svom govoru nisu upotrebljavali čak ni pokršteni Srbi, koji danas nazivaju „bokeškim Hrvatima“! Nemam ništa protiv što „bokeški“ Hrvati danas, radi svedočenja i potvrđivanja svog novog hrvatskog identiteta, u svom govoru koriste reči koje su strane srpskom jeziku kojim su vekovima govorili. Ali, čudim se kada čujem spikere državne televizije kada, gde god stignu, ubacuju tzv. hrvatizme ili reči tzv. hrvatskog novogovora. Gotovo je redovna pojava da se, prilikom prenosa sportskih utakmica, umesto „izjednačenje“ kaže „poravnanje“ ili umesto „posebno“ kažu „iznimno“. Po svemu sudeći, uvodi se hrvatska verzija tzv. crnogorskog jezika!
Glas Javnosti |
Od istog autora
- Temeljni ugovor – Godinu dana kasnije
- Davanjem tomosa o autokefalnosti MPC (OA) SPC se nije odrekla svog duhovnog i kulturnog nasleđa u Severnoj Makedoniji
- Hronika srpskog stradanja u Metohiji
- „Nezavisno Kosovo“ u zborniku SANU - u raskoraku sa naukom i razumom
- Kosovo i Metohija - u tačkama predsednika SANU
- Crkva i sud - zašto se pravni tim Mitropolije crnogorsko-primorske nije žalio Ustavnom sudu CG?
- Izbor patrijarha i epidemija - crkveno-pravna analiza
- Eparhija žička - osam vekova svetosavskog kontinuiteta
- Crkveno ili državno - ili kako zagovornici teza o državnoj svojini ne razlikuju ograničenje prava, od nepostojanja prava svojine
- Katastar crkava, džamija i katedrala - ili sedam pokušaja režimske okupacije crkvene imovine
- Američki "sekularizam"
- SPC i tzv. spoljašnji dijalog o Kosovu i Metohiji od 2011. do 2018. godine
- Šta je SPC na Kosovu i Metohiji – i zašto je od 2008. Crkva isključena iz pregovora o KiM
- Apel Svetog Arhijerejskog Sabora o KiM kao kosovsko-metohijski odgovor Aleksandru Vučiću
- Prihvatanje aneksije BiH 1909. i priznanja tzv. Republike Kosovo 2013.
Ostali članci u rubrici
- U Crnoj Gori, za sada, ništa novo
- Da, srpske su - i pomirite se s tim!
- Predsednički izbori i Crna Gora na novoj prekretnici
- Tarifa za čast ili kad se od profesora srpskog traži polaganje „crnogorskog jezika“ kao uslov za sticanje CG državljanstva
- Čemu Srbi mogu da se nadaju kada Montenegrini čak i Dritana smatraju "velikosrbinom" i "četnikom"?
- Vlada Zdravka Krivokapića uništavala svest Crnogoraca o njihovom identitetu, čak negirajući da on postoji
- "Napredni u nazadovanju" - Prilog razumevanju srpsko-crnogorskog spora
- Crna Gora u hrvatskim očima - nekad i sad
- Mitropolit Amfilohije kao svedok Božije ljubavi u besudnoj zemlji
- Sve je dobro kad se dobro svrši ili kako je Crna Gora ponovo našla sebe
Anketa
Republika Srpska: Stanje i perspektive
