Pretpostavka da je patrijarha Germana trebalo zabaviti o njegovom jadu upravo u Beogradu, kako bi SPC lakše prihvatila, između ostalog, odbijanje da prizna samoproglašenu autokefalnost Makedonske pravoslavne crkve i rušenje kapele na Lovćenu, ima dovoljno osnova.

Vlajki je zaključio da je proruski orijentisani deo srpske političke elite na pravom putu jer Rusija može da ima prvorazredan interes da podrži Srbiju u njenom sveukupnom razvoju ali da se u ovoj geopolitičkoj situaciji ne može ništa uraditi da bi Kosmet bio vraćen.

Na jednom mestu čak detaljno opisuje i slučaj odsecanja glave jednom Srbinu i odnošenje odsečene glave u komandu u Konjicu gde su navodno bile prisutne glavne političke i vojne vođe.

Nije poznato da li im je vlasnik cipelarnika savetovao da jedni drugima povremeno pozajmljuju cipele, tek oni to i sami često čine: izuju se, pa se nemilice gađaju cipelama. Pa, sad, ako na predstojećim mitinzima malo jače zamahnu jedni na druge, biće posla i za "mučenog" Vučića.

Ako masovno gledanje filma u Švedskoj nisu mogli da spreče, oni sada u očajanju kažnjavaju Šveđane koji su u sopstvenoj zemlji omogućili gledanje, kao što u Sarajevu progone i kažnjavaju svoje ljude koji su učestvovali u produkciji.

Uprkos činjenici da čitava priča o islamskom terorizmu nema niti, po prirodi stvari, može imati veze sa pravoslavnim Srbima i Hrvatima - katolicima, odnosno sa RS i H-B, nego jedino sa Bošnjacima – muslimanima, i kantonima sa njihovom nacionalno-vjerskom većinom, u svjetskim medijima se neprestano govori i piše o „islamskim teroristima u BiH“.

U neukusnim napadima na Fliuma i Hebdiča, a samim tim i na pravo javnosti da bude svestrano obaveštena, prednjačili su Jasenko Selimović, naturalizovani državljanin Švedske bošnjačkog porekla, i Sanjin Pejković, koji se predstavlja kao filmski kritičar.

 Jednostavnije rečeno, "bh narod" čini par hiljada službenika na ugovor, koji, usput, naplate i potrošeni benzin za dolazak u taj skupi administrativni rezervat

Drugi važan faktor koji je onda postojao jeste jedinstvo oko osnovnih vrednosti: nacionalnih, kulturnih, moralnih. To je nešto što nam danas nedostaje. Kada posmatramo ondašnju inteligenciju, vidimo, kada je počeo rat, da su odjednom svi bili složni, kao jedan.

U ovom radosno-bolnom trenutku, upućujemo vapajni apel moćnim faktorima sveta u čijim rukama je sudbina Kosova i Metohije, uz molitvu Gospodu da ne ogreše svoju dušu donošenjem rešenja po pitanju statusa