Najvažnije je ipak ono što Marten nije prećutao. U citiranim redovima sasvim eksplicitno stoji da su Vašington i Brisel od početka imali za cilj “jačanje centralnih struktura”, a ne dosljednu primjenu Dejtonskog sporazuma.

Broz je bio vrh političke piramide u Jugoslaviji! Ostaje otvoreno pitanje zašto su sve to radili narodu iz koga su potekli i njegovoj Crkvi.

Ono što je počelo kao nasilje nad zakonima države pretvorilo se u nasilje nad zakonima logike, a kada i zakoni države i zakoni logike nestanu, ostaje samo nasilje. Argumenti su zamrli, podsmeh je zamukao, ostala je samo jeza koja se širi poput epidemije.

Da su sve osobe u ovim grobnicama bile streljane, kao što se u zvaničnoj verziji događaja tvrdi, stanje nađenih posmrtnih ostataka bilo bi najvećim delom homogeno, a obrazac ranjavanja u skladu sa teorijom o streljanju.

Umjesto toga, jedino rješenje koje ima ustavno uporište jeste sporazum o mehanizmu koordinacije, čiji potpisnici i donosioci su BiH, entiteti i kantoni, što onda znači da se i sve eventualne izmjene vrše opet i samo na taj način.

Petooktobarska revolucija je dovela na političku scenu novu, demokratski vlast. Ova vlast nije volela socijalnu bedu pred svojim očima. Žurila je u Evropu, i na tom putu rušila je sve pred sobom.

U periodu stvaranja modernih nacija za naš prostor je ključni kriterijum za nacionalno razdvajanje etnički i jezički bliskih i srodnih narodnosnih grupa postala verska pripadnost. , što je umnogome suzilo opseg srpskog nacionalnog (samo)određivanja.

Sud i Tužilaštvo BiH su pravni nonsens, ali su opstajali pritiskom dijela međunarodne zajednice. Kada se pomene neustavnost nametnutih zakona, digne se sarajevska dreka koja odjekuje do Brisela i Vašingtona, da je to rušenje i kršenje Dejtonskog sporazuma, jer su odluke Ustavnog suda konačne i obavezujuće.

Vladika Artemije je dopisu od 18. septembra zatražio da celokupna prepiska bude objavljena na sajtu SPC, ali to još nije učinjeno. Artemiju su zabranjena sva sveštenodejstva, a Irinej je u saopštenju istakao da se bivši vladika eparhije raškoprizrenske odrekao svoje vernosti.

Ustav ipak ima popriličnu podršku u AP Vojvodini. Naravno, ovakava interpretacija rezultata referenduma o Ustavu je možda previše smela, ali ovako sagledani rezultati svakako veoma slabe tezu da „Vojvodina nije glasala za Ustav“.