Ako većina Srba tzv. haški sud, prema rezultatima svih mogućih istraživanja, bez rezerve doživljava kao antisrpski i nepravedan – odakle bilo kome ideja da bi takav sud mogao da donese bilo kakvu drugu presudu osim nepravedne?

Ovakvo Vučićevo (samo)prikazivanje - malo tamo, malo ovamo - nije, naravno, nikakva novost, ali još jednom upečatljivo govori o njegovom "konzistentnom" političkom delovanju. Doduše, sa srpskim političarima u Srpskoj mu se to može, jer se ni većina "doajena" srpske političke scene u Srpskoj do sada nije mnogo drugačije ponašala. 

Bilo je i pre a ima i drugde neprava, amoralnosti i zle politike. Sami smo oduzimali ljudska prava građanima da bih ih kasnije rehabilitovali (Apis, Slobodan Jovanović, Borislav Pekić itd). I drugi su to činili a rade i danas (razni politički, rasni, verski logori, zatvori, gulazi, kampovi, rezervati, Gvantanamo...).

Srbija je obavezna da u direktnoj međudržavnoj srpsko-crnogorskoj komunikaciji, ali i preko međunarodnih institucija vrši uticaj na Crnu Goru da sve do eventualne promjene našeg ustavno-pravnog položaja insistira na poštovanju prava Srba u CG.

 Spomenik je postavljen tako da knez zakrivljenim prstom pokazuje, barem po autorima ove umotvorine, prema Gazimestanu. Komšije to tumače da nam Lazar pokazuje prema Prištini, poručujući gde nam je glavni grad. Meni lino izgleda da pokazuje na obližnju poslastičarnicu i ko da kaže: „E tu je najbolja boza“!.

Sva događanja, braćo i sestre, od nastanka sveta i veka, vrhune i dobijaju svoj večni smisao i punoću u ovom događaju nad događajima, prazniku nad praznicima - u Vaskrsenju Hrista Boga našega.

Osamostaljenjem Rumunije dobri odnosi između dve države i naroda i unutar srbijanski odnosi među etničkim Srbima i Vlasima uvek su bili prijateljski. Sve do nastanka orvelovskog „govora ljubavi“ kada odjednom Savet Evrope donosi deklaraciju po kojoj su Vlasi najdiskriminisanija manjina u Evropi.

Srbija je zbog specifičnog geografskog položaja, istorijskog nasleđa, političkih okolnosti, demografskog razvitka i stalnih migracija stanovništva, višenacionalna i multikulturalna država u kojoj žive brojne nacionalne manjine izrazito diferencirane.

U udžbeniku geografije iz vremena kralja Nikole piše da su Crnogorci po narodnosti Srbi i da su istovremeno deo „crnogorskog političkog naroda“ (današnjim rečnikom punim tuđica rečeno – nacije) u koji spadaju svi stanovnici Crne Gore ne samo Srbi.

Na kraju, iz zla povoda, možda je začeto i nešto dobro, nešto što je odavno trebalo da postoji a nije – stalni dijalog između izmučene, zapostavljene ali, pokazalo se, ipak vitalne srpske akademske zajednice na Kosovu i Metohiji i predstavnika njene države. Nadamo se, u cilju jačanja a ne slabljenja i isporuke Univerziteta, postojećim vlastima nepostojeće države Kosovo.