Mi smo u našim vojnim jedinicama imali dosta hrvatskih Židova koji nisu nosili ustaške uniforme i koji su se borili za Hrvatsku. Nakon rata nastalo je natjecanje tko će više laži i izmišljotina izmisliti o Jasenovcu, tko će iskazati veće brojke.

Osnovno političko pitanje danas u Crnoj Gori glasi: da li je sazrelo vrijeme za crnogorski DOS? Tri najveće opozicione partije: Nova srpska demokratija, Pokret za promjene i Socijalistička narodna partija, najavljuju da će se udružiti i napraviti jedinstvenu listu za predstojeće izbore.

Mađarska je uz pomoć azijskih finansijskih institucija skoro isplatila svoje međunarodne dugove i time omela sve planove EU za daljim uvlačenjem naših suseda u još veće i nepovoljnije dugove i sve ono što bi išlo uz to.

Papin pojam humanitarne intervencije iz januara 1993. ne poklapa se sa NATO-vim iz avgusta 1993. Flin je bio frustiran papinom pozicijom, tako da nije mogao podeliti u ruku predsedniku Klintonu nijednu jaku kartu.

Bilo bi pogrešno primjetiti da se DNS „zarazio“ virusom nedostatka elementarne dosljednosti od kojeg boluje ostatak stranačkog spektra u Srpskoj. Prije bi se dalo zaključiti da čitava partijska skala u RS počinje da liči na DNS, ovakav kakav je sada

U vremenu u kome smo svedoci nastojanja da se relativizuju stradanja srpskog naroda u Prvom svetskom ratu, i pokušajima da se na bizaran način protumači odgovornost za njegovo izbijanje, izvođenje „Marša na Drinu“ u sali Generalne skupštine ostaće zabeleženo kao snažno podsećanje na čijoj su strani pravda i venci pobede.

Da li je negativna energija izbornog poraza, koja je izbacila u prvi plan sve nataložene razlike u Pokretu za promjene, presudno uticala na rascijep u toj stranci? Podijele uvijek pokreću niz teških pitanja na koja nije lako dati pouzdan odgovor.

Poslednja izjava direktora Kancelarije za KiM Marka Đurića o pristupanju dve i po hiljade mladih ljudi Srpskoj naprednoj stranci u opštini Zubin Potok je gola laž i jeftini politički marketing mladog „reformskog političara“

Potrebno je sistematski istražiti koliko je vremena proteklo između događaja u Srebrenici sredinom jula 1995 i konačnog uobličavanja genocidnog narativa u javnom diskursu Zapada s jedne, i bosanskih Muslimana s druge strane.

Za temeljno državotvorne korake režim, a po svoj prilici ni opozicija, nisu voljni/sposobni. Neko će jednog dana to morati da uradi, ili Crne Gore neće biti. Zli jezici bi rekli da je možda baš to nečiji zajednički cilj. Građana Crne Gore svakako nije.